วิกฤตต้มยํากุ้ง คือ คืออะไร

วิกฤตต้มยํากุ้งเป็นสถานการณ์ที่เกิดขึ้นในอุตสาหกรรมการประมง ที่เกิดขึ้นในปี พ.ศ. 2530 หรือปี 1987 โดยมีสาเหตุมาจากการผสมพันธุ์กุ้งต้มยักษ์ (P. monodon) กับกุ้งประหยัดพื้นที่ (P. indicus) ที่ผลิตปีกกายูกุ้งน้ำจืด ส่งผลให้เกิดปัญหาสุขภาพที่ส่งผลต่อการผลิตต้มยํากุ้ง

วิกฤตต้มยํากุ้งเกิดขึ้นเมื่อกุ้งที่ถูกเลี้ยงในปีกกายูกุ้งน้ำจืดมีปัญหาสุขภาพ ซึ่งส่งผลให้กุ้งตายหรือมีสภาวะเน่าเสีย ทำให้ผลิตภัณฑ์ต้มยํากุ้งที่ได้มีคุณภาพต่ำและไม่เหมาะกับการตลาด อีกทั้งยังเป็นเหตุให้เกิดการสูญเสียทางเศรษฐกิจอุตสาหกรรมการประมง

วิกฤตต้มยํากุ้งมีผลกระทบต่อผู้ประกอบการและคนงานในอุตสาหกรรมการประมง ทำให้มีการลดจำนวนเรือประมง การลดจำนวนผู้ประกอบการ และการลดรายได้ของคนงานในอุตสาหกรรมนี้ นอกจากนี้ยังส่งผลกระทบต่อภูมิแพ้ ทั้งการซื้อขายที่ต่อเนื่อง การจับจ่ายเงินเดือน และการชำระหนี้ที่ส่งผลอย่างมหาศาล

เมื่อได้รับการสะท้อนในสังคมและสื่อมวลชน กระทรวงทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง (กรททช.) ได้มีการจัดตั้งคณะกรรมการวิกฤตต้มยํากุ้ง เพื่อดูแลกระบวนการศึกษาสภาพปัญหาและหาทางออกให้กับวิกฤตนี้ ในที่สุด หลังจากนั้น พบว่าแล้วเป็นเรื่องด้อยกว่าที่คาดหวัง จนกระทั่งประกาศ กฎหมายว่าการทำธุรกรรมกับต้มยํากุ้งทั้งหมดจะต้องห้ามเพื่อป้องกันการประมงต้มยํากุ้งอันตรายและระบาดไปจนทำที่ร้างทั้งหมด และเปิดตัวปลาหมอดองพัน คือเป็นเจ้าหน้าที่มูลนิธิส่วนท้องถิ่นที่ช่วยผู้ประกอบการและคนงานในอุตสาหกรรมการประมงให้ผ่านและรอดตามสภาพลมกลายเป็นบิดาดาราศน์เมื่อปี 2545 จนถึงปัจจุบัน สร้างความมั่นใจให้กับผู้ประกอบการและคนงานในอุตสาหกรรมการประมง